เครือข่ายภาคประชาชนมั่นใจ 14 ปี พรบ.คุมน้ำเมา คนส่วนใหญ่ได้ประโยชน์

ด้านนางรัชฐิรัชฎ์ ชุ่นสั้น ผู้ได้รับผลกระทบจากเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ กล่าวว่า อุบัติเหตุจากคนเมาแล้วขับเกิดเมื่อปี 60 ทำให้มีผู้เสียชีวิตถึง 5 ราย รวมถึงสามีของตน และยังมีผู้บาดเจ็บอีกหลายราย ทั้งนี้ หลังเกิดเหตุกว่าที่ครอบครัวผู้เสียชีวิตจะผ่านมาได้ยากลำบากเกินคำบรรยาย จนถึงวันนี้ก็ไม่ได้รับการเยียวยา แต่ถึงได้มาก็เทียบไม่ได้กับการสูญเสียคนที่เรารักให้กับคนที่ไร้สำนึก อีกทั้งยังได้รับการลงโทษติดคุกจริงเพียง 2 ปี ปรับ 3,400 บาท เป็นเรื่องที่บีบหัวใจมาก

ดังนั้นเชื่อว่าหากทำให้พ.ร.บ.ควบคุมเครื่องดื่มแอลกอฮอล์อ่อนแอลง ไม่มีการควบคุม หย่อนยาน ขาดการบังคับใช้กฎหมายจะเป็นหายนะใหญ่หลวงกับคนทั้งสังคมไทย ตนไม่คิดว่าเครื่องดื่มแอลกอฮอล์จะหมดไปจากสังคมไทย แต่จะอยู่ร่วมกันให้เกิดผลกระทบน้อยที่สุด กฎหมายอาจจะสร้างภาระให้กับผู้ประกอบการบ้าง แต่นี่คือการรับผิดชอบต่อสังคม เพราะเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ไม่ใช่สินค้าทั่วไป ขณะเดียวกันผู้ดื่มก็ต้องรับผิดชอบสังคมด้วยการทำตามกฎหมาย ดังนั้นกฎหมายต้องยกระดับให้คนผลิตคนขายมีความรับผิดชอบมากขึ้น เอาจริงปรับจริงติดคุกจริง ไม่มีการลดโทษให้คนเมาแล้วขับ การสูญเสียมันทำร้ายจิตคนอยู่หลังให้ตายทั้งที่ยังมีลมหายใจ

ดร.นพ.มูฮัมมัดฟาห์มี ตาเละ นักวิจัยศูนย์วิจัยปัญหาสุรา กล่าวว่า จากข้อมูลคนไทยกว่า 70% ไม่ได้ดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ คนที่ดื่มจะมีอยู่ 30 % ในจำนวนนี้มี 10 % ที่ดื่มหนัก และรู้สึกว่าข้อบังคับตามกฎหมายนี้เป็นอุปสรรค แต่คนส่วนใหญ่มองว่ากฎหมายนี้เป็นประโยชน์ต่อส่วนรวม ทั้งนี้พ.ร.บ.ควบคุมเครื่องดื่มแอลกอฮอล์เป็นภาระกับธุรกิจ อุตสาหกรรมสุรา เพราะพันธกิจของธุรกิจคือการสร้างกำไร จึงต้องต่อสู้กับข้อกฎหมายที่เป็นอุปสรรคอ้างว่ารัดแน่น หายใจไม่ออก แต่ประชาชน หรือรัฐจะปล่อยให้ธุรกิจสร้างกำไรสูงสุดทั้งที่แอลกอฮอล์ไม่ใช่สินค้าทั่วไป สร้างผลกระทบทั้งสุขภาพ อาชญากรรม อุบัติเหตุทางถนน จะผ่อนผันไม่ได้ ?

“ทุกวันนี้มีเหยื่อจำนวนมากในสังคมไทย แต่กลับไม่มีกฎหมายเอาผิดผู้ผลิตได้ ที่ผ่านมานอนกินกำไรเป็นหมื่นล้านบาท ขณะที่กฎหมายที่ดีในต่างประเทศ เช่นญี่ปุ่น ตะวันตก จะเพิ่มภาระความรับผิดชอบผู้ผลิต ผู้ขาย หากสืบได้ว่าขายให้คนเมาไปทำความผิด คนขายต้องรับผิดชอบด้วย บางประเทศกำหนดให้บริษัทจ่ายส่วนชดเชยทางสังคมนอกเหนือจากการจ่ายภาษีด้วย ดังนั้นต้องทำให้กฎหมายในไทยมีความเข้มแข็ง โดยเฉพาะเรื่องการตลาดที่เจาะกลุ่มคนรุ่นใหม่มากขึ้น หากกฎหมาย นโยบายการควบคุมไม่แข็งแรง จะแทรกซึมไปได้ง่าย ซึ่งเริ่มเห็นแล้วแม้แต่เด็กประถม เข้าติ๊กต๊อก เฟสบุ๊ค ทวิตเตอร์ ก็เข้าถึงการเชิญชวนได้ง่ายขึ้น นี่คือสิ่งที่กฎหมายยังไปไม่ถึง จึงต้องพัฒนาให้เกิดความรับผิดชอบให้ได้” ดร.นพ.มูฮัมมัดฟาห์มี กล่าว